Φώτα Ομίχλης

Ομίχλη

παντού ομίχλη

πάνω στο θρίαμβο της Άνοιξης

κάτι ανασχετικό

Ανάβω φώτα ομίχλης

στο απρόβλεπτο να μη σκοντάψω

στο αθέατο-έστω

Όμως η ομίχλη είναι παρόν

ή- μάλλον- ακόμα ένα παρόν

μέσ’ στο παρόν της Άνοιξης

τα φώτα που άναψα δε βοηθούν

έτσι που μέσα στην καρδιά του σύννεφου κρεμιέμαι

μ’ ένα διακόπτη του φωτός στο χέρι άχρηστο

Έτσι αναβάλλω την απόδραση

Τα μέλη μου αποβάλλω απ’ το βαρύ οπλισμό

και λυσιμέλης αναμένω τους δρόμους της ομίχλης

αφού στα σπλάγχνα της κλεισμένος

Ξέρω

Πως είμαι

Δρόμος της κι εγώ

23/2/14