ἄτιτλον

ἔγειρες χτὲς
 καὶ ψέλλισες στὸ ἀφτί μου
ἕνα τίτλο

 Σοῦ εἶπα: "Τὸν ξέρω"
ἀλλὰ δὲν ἔχω ὑπότιτλο
κι ἔτσι βουβὸς 
μέσ' στὴ σιωπὴ πῶς νὰ μιλήσω;

Μοῦ εἶπες τὸν ὑπότιτλο
φτερούγισα μέσ' στῆς ἀράχνης τὸν ἰστὸ
νὰ τὸν ἁρπάξω
γιὰ νὰ μὴ χάσω αὐτὸ τὸ ψέλλισμα
ποὺ ἔμοιαζε προσδοκία

Συνταίριαξα λοιπὸν
τίτλο καὶ ὑπότιτλο
παρέταξα καρέκλες στῆ σειρὰ
κι ἔστησα ἀπέναντί μου
τὴν ὀθόνη
πεδίο βολῆς αύτὴ κι ἐγὼ
κοιτιόμασταν ἀμείλικτα στὰ μάτια
κάθισα στὴν πρώτη θέση τῶν ἐπισήμων
καὶ σὲ περίμενα
νὰ κάνεις ἐνεργὸ τὸν τίτλο
μὲ τὴ φωνὴ τοῦ ὑποτίτλου σου

Μα ἐσὺ δὲν ἦρθες
κι ἀπόμεινα συλλέκτης τίτλων