Αγαπώ το Φθινόπωρο
Γιατί μου
αρέσει να εποπτεύω την επιστροφή των πραγμάτων
Σε όρθια
θέση
Γι αυτό
Όσα έχω
μαζέψει υπόλοιπα καλοκαιριού
βότσαλα,
αγριάγκαθα, αστερίες ξερούς
τα χω
αποθέσει πρώτη σειρά, περίοπτη
Να μπαίνεις
να τα βλέπεις στη σάλα μας
Τη μουσική όπως
έρχεσαι
Κι είναι απ’
αυτό η αγάπη μου που ατέλειωτα κάθε φθινόπωρο μου λέει - έστω και μ’ ένα χέρι
λιγότερο και μ’ ένα μάτι που ολοένα θαμπώνει- να ελπίζω έν’ άλλο πιο δριμύ
φθινόπωρο.
Άλλωστε μη
λησμονείς
ότι απάνω
εκεί στης μουσικής που λέγαμε
το περίοπτο σ’
έβαλα να καθήσεις
Να σε κλαίω και
να με θρηνείς φθινόπωρο π.Χ
Ήμουν κι εγώ
κάποτε
Όπως κι εσύ
Όταν παιδί
θαρρούσα πως
Η ακμή του
Καλοκαιριού
Φθινοπωρίζει
μέσα μας
σαν το παλιό
βιβλίο
που κλείστηκε
αυτάρεσκα
στη σιωπή
του ώσπου
-Αιώνες μετά-
ένα ζευγάρι
μάτια να βρεθεί
Να συλλαβίσει
απ’ την αρχή
Της μεσαίας
σελίδας Το ανείπωτο.
Θυμήσου λοιπόν
πως κάπου εκεί στο απροσπέλαστο της ηδονής του συλλέκτη
Συναντήθηκε
ο ίσκιος του παλιού βιβλίου
και του
χεριού ο ίσκιος που το συρε
από τη σιωπή
Και είπε το
παιδί του φθινοπώρου ανήμερα
«υπάρχει»
Και η παλάμη
είπε ξεφυλλίζοντάς το
«η αγάπη μου»
Ήταν εκείνο
το αρχαίο φθινόπωρο
Που ενώθηκαν
οι ίσκιοι σ’ ένα σώμα
και εγένετο
η λέξη
«ανάγνωση»
Άλλωστε, δεν
είναι η πράξη αυτή
η κορυφή της
συνάρτησης,
δεν είναι,
άραγε, Του αγριεμένου μελτεμιού η κόψη
ανάμεσα στην
πορεία του χεριού
Να ψηλαφίσει
το δριμύ
και της σελίδας
Να δοθεί στην ευλάβεια της θωπείας;
Γι αυτό, μη
μιλάς για ίσκιους, Ποιητή
Προπάντων να
μη τους φοβάσαι
Μόνο οι
νεκροί δεν έχουνε σκιά
Γιατί κοιμούνται
αιώνια απάνω στη σκιά τους
Και το
φθινόπωρο, μη λησμονείς,
Είν’ η
αφορμή του φωτός
Να πει πως
μόνο η θέση η κάθετη
Είναι οικεία
στην αφή του αναγνώστη
Η άλλη είναι
μνήμη
Του τέλους
μιας ανάγνωσης
Όσο υπάρχει
φθινόπωρο
Θα υπάρχουνε σκιές
Τα σώματα
για να θυμούνται στον κόσμο του φωτός
πόσο έχει η
ψυχή κοιτάξει
πόσο έχει
αφή μιλήσει
(που πάει να
πει πόσο η ανάγνωση ερέθισε το φως)
Κι αν έχεις ψυχή
μου
Αυτό το έχει
Τι να τα
κάνεις τ’ απαρέμφατα;
Προσκύνησες τον
άγιο Υπερσυντέλικο
Θεό-προστάτη
του φωτός
Αιώνια Ανήμερα
Φθινοπώρου π.Χ
